Rozmerdane. Naukowe podstawy psiego szczęścia - Zazie Todd

 

Dziś przedpremierowo. Książka "Rozmerdane. Naukowe Podstawy psiego szczęścia" trafiła do mnie nie tylko dlatego, że kocham psiaki, ale również dlatego, że mam aktualnie niepokorną sunię. W związku z czym sięgałam po książkę z nadzieją na złoty środek.

Autorka Rozmerdanych to Zazie Todd - certyfikowana trenerka psów, z wykształcenia psycholog. Jest autorką popularnego bloga Companion Animal Psychology. 

Nawet jeśli nie macie jeszcze psiego przyjaciela, ale macie choć odległe plany, koniecznie kupcie Rozmerdane. Książkę czyta się z przyjemnością. Nie tak, jak poradniki na które trafiałam wcześniej, suche i nic nie wnoszące. Oprócz przyjemności czytania znajdziecie tu mnóstwo rad, ale również wiedzę naukową, która w temacie psów zmieniła się znacznie na przestrzeni wielu lat. Bywam na wielu grupach związanych z kynologią i szczerze niestety dostrzegam, że wielu "znawców" tematu pozostało w latach osiemdziesiątych zeszłego wieku. 

Autorka kładzie ogromny nacisk na uczenie psa poprzez pozytywne oddziaływanie przy pomocy smaczków. Zdecydowanie neguje wszelkiego rodzaju kolczatki oraz inne udziwnienia. Dowiecie się jak postępować ze szczeniakiem, psem dorosłym, jak i psem seniorem. Przeczytacie, jak prawidłowo interpretować zachowanie psa. Kiedy jest zdenerwowany, czy wyluzowany. Nauczycie się jak rozpoznać zdenerwowanie psa w obecności dzieci. Zazie Todd porusza również temat psiej starości. 

To jedynie namiastka tego, co znajduje się w tej wartościowej książce. To także sprawdzian na ile znamy psy i czy poprzez wszystkie lata przyjaźni z nimi postępowaliśmy słusznie. Ile popełniliśmy błędów i w jaki sposób możemy je naprawić. 

Uważam, że książka jest napisana w sposób jasny i czytelny. Oparta na doświadczeniu autorki, dodam, że jest właścicielką dwóch psiaków wziętych ze schroniska. Gorąco polecam jej zakup. Po przeczytaniu będziecie w stanie dać swoim przyjaciołom więcej szczęścia a więź pomiędzy Wami może się bardziej pogłębić.

PREMIERA 27 PAŹDZIERNIKA 2020 :)

Ten w którym są wszystkie przepisy. Książka kucharska dla miłośników serialu PRZYJACIELE - Teresa Finney

 

Któż nie zna kultowego serialu Przyjaciele? Perypetie Phoebe, Rachel, Moniki, Joeya oraz Rossy oglądałam niezliczoną ilość razy z wielką przyjemnością. Teresa Finney wpadła na ciekawy pomysł. Stworzyła książkę kucharską z przepisami z serialu. Mój egzemplarz posłuży za prezent dla mojej córki, również miłośniczki serialu Przyjaciele. Chciałabym, aby córka z przepisów mogła korzystać na co dzień. Każdy z ich podany jest w prosty sposób, z krótkim czasem wykonania. To książka kucharska, która powinna się znaleźć przede wszystkim u osób młodych, które rozpoczynają zabawę z gotowaniem. 

Świetna pozycja wydawnicza. Gorąco polecam.

Dolina - Bernard Minier

 

"Dolina" to kolejna część historii o Martinie Serwaz. Dla mnie pierwsza, wcześniej nie udało mi się przeczytać żadnej z powieści Minier'a.

 Zawieszony komisarz policji z Tuluzy, Martin Serwaz pewnej nocy odbiera telefon od dawno zaginionej matki swojego syna - Marianne. Kobieta prosi o ratunek, jednocześnie nie chce, by zawiadamiać żandarmów. Serwaz rusza do doliny wskazanej przez Marianne. Na miejscu prosi o pomoc w poszukiwaniach braci z sąsiadującego z doliną opactwa. Próbując znaleźć jakiś ślad trafia na morderstwa, które mogą mieć coś wspólnego z zaginięciem Marianne. W dochodzeniu prawdy pomaga mu Irene Ziegler, jego dawna przyjaciółka, prowadząca śledztwo w sprawie brutalnie zamordowanych ofiar. 

Uważam, że "Dolina" to znakomity thriller w którym nie jest łatwo wpaść na trop. Wiele razy wydawało mi się podczas czytania, że jestem w stanie przewidzieć następny ruch, jednak autor miał zupełnie inne plany. To powodowało, że trudno się było od książki oderwać. Zaskakujące zwroty akcji i świetnie przemyślane zakończenie.

Zachęcam do przeczytania. Nie będziecie żałować.

Dżinn - Graham Masterton

Nie mogłam się oprzeć, kiedy padła propozycja przeczytania powieści Grahama Mastertona. Będąc młodą kobietą czytałam jego horrory z wypiekami na twarzy. Chciałam więc sprawdzić, czy magia trwa nadal.

Pomysł przedstawienia dżinna, jako demona spodobał mi się, ponieważ wcześniej jedynie znałam go z Baśni tysiąca i jednej nocy. 

Główny bohater to jasnowidz Harry Erskine, który to przyjeżdża na pogrzeb swego dziadka Maksa Greavesa. Dziadek zmarł śmiercią nagłą i jak się okazuje bardzo dramatyczną, pozostawiając w rozpaczy swoją żonę Marjorje Greaves. Harry widząc ból ale zarazem przerażenie swojej babki zaczyna zadawać pytania, tym bardziej, że dom dziadków, który jeszcze nie tak dawno odwiedzał popadł w ruinę, ze ścian zniknęły wszystkie wizerunki ludzkich twarzy, meble zostały wyprzedane. Podczas uroczystości pogrzebowej poznaje Annę, która zajmuje się odzyskiwaniem nielegalnie wywiezionych zabytków z Iranu. Okazuje się bowiem, że dziadek Harrego stał się właścicielem wielu irańskich zabytków, a w tym tajemniczego dzbana, który był własnością Ali Baby.

Tyle na początek. Mam nadzieję, że Was zachęciłam. Osobiście będę co jakiś czas wracać do Mastertona, nadal kręci mnie czytanie horrorów.

Wotum - Maciej Siembieda

"Wotum" to już czwarta z książek Macieja Siembiedy, która do mnie trafiła dzięki uprzejmości samego autora jak i Wydawnictwa Agora. Oczywiście przeczytana na jednym wdechu. Nie miałam ani przez moment wątpliwości, że tak będzie.

Znów spotykamy się z Jakubem Kanią, niepozornym prokuratorem IPN-u, który dorobił się już dwóch córek oraz brzuszka, jak na czterdziestoparolatka przystało. 9 grudnia 2012 roku dochodzi do zamachu na obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. Zamachowiec rzuca żarówkami wypełnionymi czarną farbą nitro w obraz. Dlaczego tak się stało? Któż by inny, mógł rozwikłać tę zagadkę? Tym bardziej, że sprawy się gmatwają, a tajemnica zamachu może być powiązana z sektą, której korzenie sięgać mogą czasów króla Jana Kazimierza. Tropy powiodą Jakuba Kanię na Opolszczyznę, ale odwiedzimy wraz z nim również Paryż. Trafimy do miejscowości Bogoria z obrazem Matki Boskiej bardzo podobnym do tego z Częstochowy. Będzie sensacyjnie i ciekawie. Jak na Macieja Siembiedę przystało będziemy się musieli zmierzyć z fikcją wplecioną w fakty. Jego namacalne historie wciąż mnie zadziwiają. To mistrz, któremu chylę czoła. W czytaniu "Wotum" czy innych książek Macieja Siembiedy jest pewna "trudność". Kiedy tak się ufa autorowi, można się całkowicie zatracić. Nie wie się, co jest prawdą, a co jest fikcją. Chciałoby się, by prawdą było wszystko, bo to przecież takie ciekawe historie. Szczerze żałuję, że na kolejną powieść przyjdzie nam czekać rok. Nie będę się wdawać w ocenę, która z powieści Macieja Siembiedy jest najlepsza, bo tego się chyba nie da mierzyć tą miarą. Każda z nich jest inna, zarazem rewelacyjna i przy każdej spędziłam fascynujące chwile. 

Panie Macieju, proszę o więcej!

Sekretne życie zwierząt - Andrzej G. Kruszewicz

Już niebawem, bo 24 marca premiera ciekawej jak mniemam książki "Sekretne życie zwierząt" Andrzeja G. Kruszewicza wydanej nakładem Wydawnictwa Rebis.
Poniżej parę słów o niej :)
W życiu codziennym bardzo często posługujemy się epitetami odwołującymi się do nazw zwierząt. Czasem używamy ich niestety w kontekście obraźliwym. Osłem lub baranem nazywamy kogoś upartego. Określenia małpa, suka czy hiena też nie zaliczają się do komplementów. Skojarzenia zwierzęce pojawiają się jednak także w znaczeniu pieszczotliwym. Mamy więc wśród bliskich kotki, pieski, misie, żabki i myszki. Czy takie porównania są zgodne z charakterem zwierząt? Na ile zwyczaje panujące wśród zwierząt możemy odnosić do naszego życia, a zwłaszcza do relacji w rodzinie?

Andrzej Kruszewicz, dyrektor warszawskiego ogrodu zoologicznego, jest nie tylko miłośnikiem oraz znawcą zwierząt i ich zwyczajów, lecz także uważnym obserwatorem swoich podopiecznych. Sekretne życie zwierząt to zbiór niezwykle interesujących historii zaczerpniętych ze świata zwierząt. Przeczytamy w nim o zwierzęcych macho, silnych samicach oraz idealnych partnerach, ale także o uwodzeniu, dozgonnej wierności, haremach, miłości macierzyńskiej, ustanawianiu hierarchii w stadzie, a nawet o tym, czy zwierzakom zdarzają się skoki w bok.